Ο πίνακας αυτός έφτασε να γίνει πρώτο θέμα σε εφημερίδες και ραδιόφωνα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ αφού τον αγόρασε ο Ρέιμοντ Χέκινγκ, από έναν παλαιοπώλη στη Νίκαια της Γαλλίας, τη δεκαετία του 1960.
Ο συλλέκτης υπερασπίστηκε με πάθος την αυθεντικότητα του έργου, αμφισβητώντας τους ιστορικούς τέχνης. Μάλιστα, θεωρούσε ότι ο πίνακας που εκτίθεται στο Λούβρο είναι το αντίγραφο και απαιτούσε από το μουσείο να αποδείξει ότι ο Ντα Βίντσι ήταν πράγματι ο ζωγράφος που τον φιλοτέχνησε. Ο Χέκινγκ πίστευε ακράδαντα ότι είχε στην κατοχή του το αυθεντικό έργο. Θεωρούσε ότι ο πίνακας που είχε επιστραφεί στο Λούβρο το 1914, τρία χρόνια μετά την κλοπή του από τον Ιταλό Βιντσέντζο Περούτζια, ήταν πλαστός. Μετά τον θάνατο του Ρέιμοντ Χέκινγκ το 1977, ο πίνακας παρέμεινε στην κατοχή της οικογένειάς του.
Η Μόνα Λίζα εντάχθηκε στη συλλογή του βασιλιά Φραγκίσκου Α΄ της Γαλλίας λίγο μετά το 1517. Από τις αρχές του 17ου αιώνα φιλοτεχνήθηκαν πολλά αντίγραφα του έργου, μεταξύ των οποίων και εκείνο που είχε αγοράσει ο Χέκινγκ.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
