The rose revolution.
Το καλοκαίρι, η ζέστη, η θάλασσα, συνθέτουν την ανάγκη για ένα δροσερό ροζέ κρασί στο ποτήρι μας. Ένα δροσιστικό, φρουτώδες, με τραγανή οξύτητα ροζέ κρασί μπορεί να μας κρατήσει μια ωραία συντροφιά απολαμβάνοντας τις ομορφιές του καλοκαιριού. Η άρση των περιοριστικών μέτρων, μας δίνει επιπλέον τη δυνατότητα να επισκεφθούμε τα όμορφα οινοποιεία της χώρας μας και να δοκιμάσουμε τις εξαιρετικές δουλειές των οινοποιών μας.
Τα ροζέ κρασιά ήταν για χρόνια υποτιμημένα, ειδικά στη χώρα μας, και όχι άδικα τις περισσότερες φορές. Για πολλά χρόνια η παραγωγή ροζέ βασιζόταν στην οινοποίηση υποδεέστερης ποιότητας ερυθρών σταφυλιών που δε μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στην ερυθρή οινοποίηση , συνοινοποίησης ερυθρών και λευκών ποικιλιών με όχι τόσο καλό αποτέλεσμα. Η γενική απαξίωση επηρέασε προφανώς και τις τάσεις της γευσιγνωσίας που επικεντρώθηκαν στα στιβαρά κόκκινα και κομψά λευκά κρασιά αφήνοντας στο περιθώριο τα ροζε. Τα τελευταία χρόνια η τάση απαξίωσης ξεπεράστηκε σιγά σιγά καθώς δημιουργήθηκε ένα φανατικό κοινό, κυρίως στη γενιά των millennials, γκρεμίζοντας όλα τα στερεότυπα του παρελθόντος.
Προφανώς την αύξηση της ζήτησης βοήθησε η παραγωγή εξαιρετικών ροζέ κρασιών τα τελευταία χρόνια, με τα σκήπτρα παραγωγής και ζήτησης να κατέχει η Γαλλία. Η παραγωγή ενός ροζέ κρασιού βασίζεται σε τρεις μεθόδους. Η πρώτη είναι η ανάμειξη λευκού και ερυθρού οίνου (blending method ), η οποία χρησιμοποιείται ελάχιστα με εξαίρεση την περιοχή της Καμπανίας. Η δεύτερη προκύπτει από την εφαρμογή της μεθόδου Saignée στην ερυθρή οινοποίηση , όπου μέρος του γλεύκους αφαιρείται από τη δεξαμενή ερυθράς οινοποίησης, με σκοπό να αυξηθεί η συμπύκνωση των ερυθρών κρασιών που θα προκύψουν, και στη συνέχεια, η αφαιρούμενη ποσότητα ζυμώνει ξεχωριστά. Η τρίτη μέθοδος ροζέ οινοποίησης είναι παρόμοια με τη μέθοδο ερυθράς οινοποίησης μόνο που το γλεύκος παραμένει με τα στέμφυλα λίγες ώρες αντί για μέρες και η ζύμωση πραγματοποιείται μετά το διαχωρισμό του χυμού από τα στερεά μέρη.
Ροζέ κρασιά παράγονται από σχεδόν όλες τις ερυθρές ποικιλίες όπως π.χ. cabernet sauvignon,merlot,syrah, ξινόμαυρο, αγιωργίτικο αλλά και από ερυθρωπές ποικιλίες όπως το μοσχοφίλερο. Τα ροζέ είναι συνήθως φρέσκα κρασιά “δεξαμενής” αλλά υπάρχουν και ροζέ που έχουν περάσει από βαρέλι ή αμφορέα δίνοντας ένα λίγο πιο διαφορετικό στυλ.
Για να επιτευχθεί η παραγωγή ενός ποιοτικού ροζέ χρειάζεται καλή οργάνωση τόσο στο αμπέλι όσο και στην οινοποίηση. Την αύξηση παραγωγής ευνόησαν αφενός η πίεση για δημιουργία πιο συμπυκνωμένων ερυθρών κρασιών, με μια σημαντική επιπλέον ποσότητα από τις αφαιμάξεις να καλείται να διαχειριστεί ο οινολόγος για παραγωγή ροζέ και αφετέρου ο εκσυγχρονισμός των οινοποιείων με τεχνολογικό εξοπλισμό και για τη λευκή οινοποίηση που χρησιμοποιήθηκε στην πορεία στην παραγωγή των ροζέ οίνων υψηλής ποιότητας. Για να πετύχει η σωστή εκχύλιση χρωστικών, αρωματικών και γευστικών στοιχείων από το σταφύλι στο γλεύκος απαιτείται πολύ μεγάλη ακρίβεια και όλα παίζονται μέσα σε λίγα λεπτά, αλλιώς το αποτέλεσμα δεν θα είναι το επιθυμητό.
Συνεπώς η οργάνωση της αμπελοκαλλιέργειας και ο σύγχρονος εξοπλισμός συνδυαστικά, είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να έχει ένας οινολόγος που καλείται να δημιουργήσει ένα φινετσάτο ροζέ. Το κυρίαρχο στυλ ροζέ τα τελευταία χρόνια είναι τα κρασιά τύπου Προβηγκίας, ανοιχτόχρωμα με μια απαλή σομόν απόχρωση, χωρίς όμως να βγαίνουν εκτός ανταγωνισμού τα πιο σκούρα ροζέ. Και οι δύο κατηγορίες χαρακτηρίζονται από ένα πλούσιο αρωματικό προφίλ,το ελαφρύ έως μέτριο σώμα με ελάχιστες τανίνες, μια φρεσκάδα που μαζί με την οξύτητα, όταν το πίνουμε δροσερό μας ξεδιψά ευχάριστα.
Όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά κατέστησαν το ροζέ κρασί αγαπημένο ποτό της νεολαίας που το απολαμβάνει ευχάριστα χωρίς να νοιάζεται ιδιαίτερα για σοδειές, προέλευση και ποικιλίες σηματοδοτώντας μια επανάσταση στο χώρο του κρασιού. Σημαντικός παράγοντας φυσικά προτίμησης είναι και η προσιτή τιμή που έχει συνήθως ένα καλό ροζέ κρασί. Η άνοδος του ροζέ κρασιού σαφώς και προσφέρει οφέλη στα οινοποιεία αλλά και στις αμπελουργικές περιοχές καλλιέργειας ερυθρών σταφυλιών. Ιδιαίτερα στα οινοποιεία τα οφέλη είναι σημαντικά.
Η επαφή της νέας γενιάς με το κρασί είναι πολύ σημαντικό γεγονός διευρύνοντας τη βάση του καταναλωτικού κοινού. Σημαντική είναι επίσης η αξιοποίηση των ερυθρών σταφυλιών για ροζέ οίνους προσφέροντας ταμειακή ροή στο οινοποιείο σε σύντομο χρονικό διάστημα από την περίοδο οινοποίησης σε αντίθεση με τα ερυθρά κρασιά που ξεκινούν την απόσβεση μετά από δύο ή τρία χρόνια τουλάχιστον. Βέβαια, αξίζει να αναφέρουμε και το ρίσκο που υπάρχει αν μείνει αδιάθετη μια ποσότητα ροζέ, η οποία δυστυχώς δε μπορεί να αξιοποιηθεί με την είσοδο της νέας εσοδειάς στην αγορά καθώς επικρατεί στο κοινό η αντίληψη ότι το ροζέ πίνεται φρέσκο.
Κλείνοντας να επισημάνουμε ότι το ροζέ είναι ένα κρασί για όλες τις περιστάσεις, απολαμβάνοντάς το είτε ως ένα δροσερό ποτό είτε ως συνοδεία σε ένα γεύμα. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ιδανικός συνοδός του φαγητού. Συνδυάζεται αρμονικά με λευκά κρέατα, μαγειρευτά ψάρια, ζυμαρικά με κόκκινες σάλτσες και θαλασσινά, την κινέζικη, την πικάντικη ινδική κουζίνα αλλά σαφώς και την ελληνική. Ειδικά στην περίπτωση της ελληνικής κουζίνας, τα μυρωδικά που χρησιμοποιούνται, (δυόσμος, ρίγανη, βασιλικός, θυμάρι, σκόρδο, κρεμμύδι) συνδυάζονται άψογα με τα αρώματα ενός ροζέ κρασιού, η οξύτητα “φρεσκάρει” το στόμα μας από τα λιπαρά του κρέατος, των λαδερών φαγητών ή των παραδοσιακών τυριών και τέλος οι ελάχιστες τανίνες που έχει “δένουν” απόλυτα με το κρέας που δε λείπει από το ελληνικό τραπέζι. Καλή μας απόλαυση λοιπόν.
Αθανάσιος Τσιόδρας
LinkedIn:https://www.linkedin.com/in/athanasios-tsiodras-aa8277183
Gmail:thanostsiodras@gmail.com
