Chapter 5 by Giannis MiChael
Ένα ταξίδι είναι η ζωή φίλες κ φίλοι. Άλλοι σε οικονομική θέση στριμωγμένοι και άλλοι στην άνεση μιας business class! Το θέμα είναι πως δεν αποτελεί πάντα επιλογή μας. Βέβαια, αν δεν προσπαθήσεις κι εσύ, δε θα έρθει μόνη της η άνεση.
Τα ταξίδια που κάνουμε με συντροφιά είναι πολλές φορές καλύτερα από τα μοναχικά. Έχεις κάποιον να μιλήσεις, να γελάσεις, να μοιραστείς τα όσα βλέπεις! Έχεις κάποιον να τσακωθείς βρε αδερφέ. Κάνει καλό να ξέρετε. Βγάζεις πολλά από μέσα σου και φεύγει ο θυμός που είναι μεγάλο πρόβλημα αν παραμείνει μέσα μας. Γενικά να μην κρατάτε τίποτα μέσα. Ούτε έξω. Για να πω την αλήθεια κι εγώ αργά το συνειδητοποίησα αλλά κάλιο αργά παρά… δεν υπάρχει σόλο ταξίδι. Αν δεν σας το έχουν πει ως τώρα καιρός να το μάθετε. Σκεφτείτε όλες τις περιόδους της ζωής σας από έμβρυα ως τώρα… πότε ήσασταν μόνοι; Στην τουαλέτα μόνο που και πάλι σε ακούει το σύμπαν ή κάποιος γείτονας!
Δεν υπάρχει λοιπόν μοναχικότητα αλλά είναι να αναρωτιέται κανείς γιατί τόση μοναξιά στον κόσμο; Τι έχετε πάθει και δεν μπορείτε να δείτε ο ένας τον άλλον; Γιατί δε δίνετε ευκαιρίες στους ανθρώπους; Και κυρίως γιατί ποτέ δεν φταίτε εσείς αλλά πάντα οι άλλοι;;; Μα γιατί; Αλήθεια καθρέφτη έχετε σπίτι; Του μιλάτε ποτέ; Απάντηση παίρνετε; Μήπως δεν αντέχετε ούτε τον ίδιο σας τον εαυτό για παρέα; Μήπως δε φταίνε οι άλλοι ρε αγόρια και κορίτσια; Δεν το πάμε μια από την αρχή μπας και το δούμε αλλιώς; Άλλωστε σημασία δεν έχει ο προορισμός μιας και είναι κοινός για όλους. Η διαδρομή μετράει και με ποιον ή ποια θα την περπατήσεις…! Bon voyage!
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΙΧΑΗΛ
