Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου επισκέπτεται το Ναύπλιο, στο πλαίσιο των τιμητικών εκδηλώσεων του Δήμου για τον Ιωάννη Καποδίστρια.
Η κυρία Σακελλαροπούλου μετά από την επιμνημόσυνη δέηση και την κατάθεση στεφάνου στο άγαλμα του Ιωάννη Καποδίστρια, μετέβη στο Βουλευτικό και απηύθυνε την επετειακή ομιλία που ακολουθεί:
«H επέτειος των 200 ετών από την Επανάσταση του 1821 είναι μια αφορμή για να επανέλθουμε στα θεμέλια και τις καταβολές του σύγχρονου ελληνικού Κράτους. Να επισκεφτούμε ξανά τις ένδοξες σελίδες της ιστορίας μας. Μιας συναρπαστικής και συγκινητικής ιστορίας, ιδεών και προσώπων, μορφών και γεγονότων ηρωικών, που σήμερα ανακαλούμε με δέος στη μνήμη μας. Όχι μόνο για να τους αποδώσουμε τη δέουσα τιμή, αλλά για να κατανοήσουμε την Επανάσταση, ως τη δική μας γενέθλια στιγμή. Στην αφήγηση του 1821, 200 χρόνια μετά, όπως μπορούμε να την προσεγγίσουμε με τα ερμηνευτικά μας εργαλεία, με ακρίβεια και δίχως ιστορικούς αναχρονισμούς, ανακύπτουν κρίσιμα ερωτήματα για το πώς δομήθηκε το ελληνικό Κράτος, πώς συμβάδισαν ο ελληνικός κοινοτισμός με το νεωτερικό και ευρωπαϊκό πνεύμα, πώς, εν τέλει, σφυρηλατήθηκε η εθνική μας ταυτότητα και διαδρομή.
Η Eπανάσταση δεν υπήρξε μόνο πράξη αυταπάρνησης και ολομέτωπης μάχης για την ανεξαρτησία. Ήταν την ίδια στιγμή ένας ανυπέρβλητος αγώνας για τη συνταγματική συγκρότηση και τον πολιτικό μας αυτοπροσδιορισμό. Η ανεξαρτησία του ελληνικού έθνους δεν νοείται χωριστά από την πολιτική του ελευθερία και προϋποθέτει την αναδιοργάνωση της κοινωνίας σε βάθος, ώστε αυτή να ανταποκριθεί αρμονικά στους θεσμούς. Η ενασχόλησή μας με το 1821 είναι στην πραγματικότητα πολυεπίπεδη και διεπιστημονική: αφορά πρωτίστως την ιστορία, τα μικρά και τα μεγάλα γεγονότα της εποχής και την εξήγησή της, αλλά εκτείνεται και στην πολιτική, το δίκαιο, την κοινωνιολογία, τη γλώσσα και τον πολιτισμό των Ελλήνων.
Πρόκειται για μια άσκηση με ολιστικό χαρακτήρα, ερευνητική και διανοητική, που περικλείει τα θεμελιώδη στοιχεία της νεοελληνικής μας ταυτότητας. Και όπως επισημαίνει ο Πασχάλης Κιτρομηλίδης, με την αφορμή των εορτασμών των 200 ετών, «είναι ουσιαστικά η πρώτη φορά που η επέτειος μπορεί να εορταστεί ελεύθερα, χωρίς τη σκιά ποικίλων καταναγκασμών, ιδεολογικών και άλλων, και συνεπώς εμφανίζεται ως η κατάλληλη στιγμή μιας απροκατάληπτης εορτής, για να τιμήσουμε, να αναστοχαστούμε κριτικά, αλλά, γιατί όχι, και να χαρούμε τον συλλογικό μας εαυτό, την εθνική μας κληρονομιά και τη θέση μας στην κοινωνία των ελεύθερων λαών».
Ο Καποδίστριας ανήκει στις προσωπικότητες που άφησαν το ανεξίτηλο ίχνος τους στην ελληνική και την ευρωπαϊκή ιστορία. Γεννήθηκε στη βενετοκρατούμενη Κέρκυρα το 1776 και ήταν το έκτο παιδί του Αντωνίου-Μαρία Καποδίστρια, δικηγόρου, και της Αδαμαντίας Γονέμη, κόρης αριστοκρατικής οικογένειας με καταγωγή από την Κύπρο. Έζησε στην Κέρκυρα το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, μέχρι το 1808 που έφυγε για τη Ρωσία, στα 32 του χρόνια, εκτός από ένα τριετές διάλειμμα απουσίας στην Ιταλία για σπουδές.
Απέκτησε το διδακτορικό του στην Ιατρική, στο φημισμένο Πανεπιστήμιο της Πάδοβα, στο οποίο φοίτησε επίσης ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος. Ξεκίνησε την πολιτική του σταδιοδρομία στην Ιόνιο Πολιτεία και στη συνέχεια εισήλθε στη ρωσική διπλωματία. Συνέβαλε προσωπικά στη διαμόρφωση της σύγχρονης Ελβετίας και διετέλεσε δεύτερος υπουργός εξωτερικών του Τσάρου. Θέση που διατήρησε έως το 1822, όταν, εξαιτίας της διαφωνίας του για το ελληνικό ζήτημα με τον Αλέξανδρο Α΄, μετέβη στην Ελβετία.
Την άνοιξη του 1827, η Γ΄ Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων στην Τροιζήνα ανέθεσε στον Ιωάννη Καποδίστρια τη διακυβέρνηση της ελληνικής Πολιτείας. Σύμφωνα με τον Θάνο Βερέμη, η επιλογή του Ιωάννη Καποδίστρια, με αυξημένη θητεία επτά ετών και ενισχυμένη εκτελεστική εξουσία, οφειλόταν στην αποτυχία των δύο πρώτων Εθνοσυνελεύσεων και των εμφύλιων πολέμων που προέκυψαν από τις αδυναμίες τους. Ο Κυβερνήτης εξέφραζε το αίτημα της εθνικής ολοκλήρωσης και της θεμελίωσης, κοινωνικά και θεσμικά, του σύγχρονου Ελληνικού Κράτους.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΕΔΩ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΜΑΝΩΛΟΠΟΥΛΟΣ/ΑΠΕ ΜΠΕ
