Τα απονέρα της πανδημίας είναι ακόμα έντονα, η μεγαλύτερη ενεργειακή κρίση των τελευταίων δέκα και πλέον ετών επιμένει, το ράλι στις διεθνείς τιμές εμπορευμάτων και τροφίμων ανατροφοδοτεί τις πληθωριστικές πιέσεις, οι αγορές ομολόγων «κοκκινίζουν» αναμένοντας αυξήσεις επιτοκίων, η κρίση στην Ουκρανία απειλεί να φέρει τα πάνω- κάτω. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η Ελλάδα έχει μπροστά της ένα «θολό» τοπίο αναφορικά με τους δημοσιονομικούς κανόνες που θα τεθούν σε ισχύ από την επόμενη χρονιά σε όλη την Ευρώπη, καθώς και το στρατηγικό στόχο της ανάκτησης της επενδυτικής βαθμίδας το αργότερο σε 18 μήνες από τώρα.
Πώς μεταφράζεται η χθεσινή δήλωση Μητσοτάκη
«Πρέπει να έχουμε μία αίσθηση ότι η δημοσιονομική σταθερότητα δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να τεθεί υπό αμφισβήτηση» τόνισε χαρακτηριστικά ο Πρωθυπουργός στη χθεσινοβραδινή εκδήλωση μπροστά σε ακροατήριο Ελλήνων και Γερμανών επιχειρηματιών και με αφορμή τις αναταράξεις που προκαλεί η ενεργειακή κρίση, συμπλήρωσε με νόημα: «στα πλαίσια των δυνατοτήτων μας, όπως ήδη έχουμε κάνει, θα εξακολουθούμε να στηρίζουμε νοικοκυριά και επιχειρήσεις». Πώς μεταφράζεται η σχετική αναφορά; Ότι πέρα από τις επιδοτήσεις μέσω του Ταμειακού Ενεργειακής Μετάβασης, δεν πρόκειται να γίνει καμία άλλη κίνηση, παρά μόνο αν αυτή μπορεί να καλυφθεί από την υπεραπόδοση του Προϋπολογισμού.
Η ελάφρυνση του ΕΝΦΙΑ εξάντλησε τα δημοσιονομικά περιθώρια
Επί της ουσίας, η ελάφρυνση του ΕΝΦΙΑ κατά 350 εκ. ευρώ σχεδόν εξάντλησε τα δημοσιονομικά περιθώρια, όπως αυτά επανακαθορίστηκαν ανεπισήμως μετά την εκτίναξη του περσινού ΑΕΠ κι αυτό σημαίνει ότι μέχρι να έχει το υπουργείο Οικονομικών απτά στοιχεία ότι οι δείκτες των εσόδων τείνουν προς υψηλότερα επίπεδα με βιώσιμο τρόπο, δηλαδή όχι για συγκυριακούς λόγους, δεν θα γίνουν κινήσεις που μπορεί να θέσουν εν αμφιβόλω τον περιορισμό του πρωτογενούς ελλείμματος στο 1,4%.
Σε υψηλό 10ετίας ακόμη και η τιμή του καφέ
Απάντες έχουν, ωστόσο, επίγνωση των ισχυρών πιέσεων που δέχονται τα νοικοκυριά. Ο καφές για παράδειγμα «σκαρφάλωσε» στα υψηλότερα επίπεδα της τελευταίας δεκαετίας και μπορεί να μην χαρακτηρίζεται ως είδος πρώτης ανάγκης, δεν παύει, όμως, να αποτελεί μέρος της καθημερινότητας των πολιτών.
Φυσικά, ο καφές είναι η κορυφή του παγόβουνου. Αλουμίνιο, χάλυβας, χαλκός, ξυλεία, αλλά και σιτάρι, ζάχαρη, καλαμπόκι, ρύζι, φοινικέλαιο συνεχίζουν τον τρελό χορό, συμπαρασύροντας τα κόστη παραγωγής, που καταλήγουν σε ανατιμήσεις στα ράφια των super markets.
