Σε ένα από τα νησιά Φίτζι, στα ανοιχτά του Ειρηνικού Ωκεανού, η τοπική κοινότητα επιβιώνει εδώ και πολλά χρόνια από την συγκομιδή ενός είδους βρώσιμου φυκιού, του Nάμα.
Το φύκι αυτό είναι μέρος της καθημερινής διατροφής του ιθαγενούς πληθυσμού. Συνήθως σερβίρεται εμποτισμένο σε γάλα καρύδας και προστίθεται σε σαλάτες με φρέσκο τόνο, ντομάτα και κρεμμύδι. Είναι επίσης η κύρια πηγή εισοδήματός τους, με το 80% της σοδειάς τους να πωλείται στις αγορές, και με το υπόλοιπο 20% να καταναλώνεται από τους ίδιους.
Οι γυναίκες που κάνουν την συγκομιδή μάς ενημερώνουν πως το Νάμα είναι ευαίσθητο στη ζέστη, γεγονός που το καθιστά πολύ ευάλωτο στην άνοδο της θερμοκρασίας των ωκεανών που προκαλείται από την κλιματική αλλαγή.
“Είναι πραγματικά λυπηρό, γιατί αυτός ήταν ο τρόπος ζωής μας. Η εξάντληση του νάμα σημαίνει αλλοίωση ενός τρόπου ζωής και σε κάποιο βαθμό, του πολιτισμού και των παραδόσεων”, δήλωσε η Alani Tuivucilevu, θαλάσσια βιολόγος και συντονίστρια στο Δίκτυο Γυναικών στην Αλιεία των Φίτζι (WiFN-Fiji).
Σύμφωνα με το Climate Council of Australia, οι νησιωτικές χώρες του Νότιου Ειρηνικού είναι πολύ ευάλωτες στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, λόγω των στενών τους συνδέσεων και της εξάρτησής τους από τον ωκεανό για πόρους.
Απευθυνόμενη με περίσσια ευγένεια στους βασικούς υπαίτιους της οικολογικής υποβάθμισης, η Adi Alani Tuivucilevu, είπε:
“Η προσαρμογή ήταν πάντα ένα ζήτημα για τα νησιά του Ειρηνικού. Αλλά δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να προσαρμοζόμαστε πλέον. Οι μεγάλοι φορείς εκπομπής ρύπων πρέπει να αναγνωρίσουν ότι οι επιπτώσεις δεν είναι πάνω τους, αλλά ότι «εμείς» αντιμετωπίζουμε το μεγαλύτερο βάρος. Αν μπορούν να μειώσουν τις εκπομπές τους αυτό θα ήταν μία καλή αρχή».
