Για τις τρεις υποθέσεις γυναικοκτονιών σε Χανιά, Ζάκυνθο και Περιστέρι, το προφίλ του θύματος και του θύτη, την κατάσταση στο οικογενειακό περιβάλλον, πως το βλέπει το παιδί αλλά και πως να αποτραπεί αυτό το φαινόμενο μίλησε στο Update Times η οικογενειακή σύμβουλος Τένια Μακρή.
Σε ερώτηση σχετικά με τις αυξήσεις των υποθέσεων για γυναικοκτονίες αλλά και την έξαρση των υποθέσεων ενδοοικογενειακής βίας η κ. Μακρή είπε ότι <<είναι ασυνήθιστο το φαινόμενο των γυναικοκτονιών για την ελληνική κοινωνία σε τέτοιου είδους ακραίες συμπεριφορές, η ενδοοικογενειακή βία πάντα υπήρχε και θα υπάρχει, στο ότι φτάσαμε σε αυτό το ακραίο σημείο δεν το περιμέναμε αλλά είναι κάτι το οποίο μπορεί να συμβεί. Εμείς μπορεί να είμαστε φιλήσυχος λαός, αλλά είμαστε αρκετά προσωπικότητες, με όλες τις καταστάσεις που έχουμε περάσει και ότι είμαστε στην περίοδο του καλοκαιριού>>, και εξήγησε ότι <<Υπάρχει μια πυκνότητα τέτοιων περιστατικών, άρα είναι πολύ ανησυχητικό και θλιβερό>>.
Η κ. Μακρή μίλησε για την ζήλια της ελληνικής οικογένειας είπε ότι είναι μια συμπεριφορά η οποία υπάρχει στις καθοδηγηθείς σχέσεις, ξεκινάει να συναντιούνται από την πρώτη στιγμή οι άνθρωποι, αλλά στην αρχή της σχέσης που υπάρχει ο έρωτας η ζήλια είναι κάτι το γοητευτικό στην αρχή γιατί την αισθάνεται ότι είναι η μοναδική, δεν ξέρει όμως τι την περιμένει γιατί στην συνέχεια αυτό αρχίζει να γίνεται σφιχτό, δηλαδή η μέγγενη της ζήλειας αρχίζει να είναι σφιχτή, ξεκινάει με το ”σε θέλω μόνο για μένα” ”είσαι μοναδική γυναίκα, δεν θέλω να σε μοιράζομαι” αρχίζει η απομόνωση από τους φίλους και από την οικογένεια και μετά αρχίζουν οι υποσχέσεις του γάμου και της μόνιμης σχέσης ξεκινούν οι υποσχέσεις ”θέλω να έχω ένα παιδί από εσένα”, δηλαδή βλέπουμε όλες τις συμπεριφορές έρχονται διαδοχικά η μία μετά την άλλη και σφίγγουν ένα κλοιό, οπότε βλέπουμε ότι όταν η κακοποιητική συμπεριφορά όταν πια η σχέση <<σοβαρεύει>>, δηλαδή λένε ”θέλουμε να είμαστε μαζί”, τότε η βία από συναισθηματική γίνεται λεκτική, γίνεται σωματική και βεβαίως όταν διαταράσσεται η προσωπικότητα του ανθρώπου τότε μπορεί να φτάσει στο σημείο να φάει την σφαίρα, αυτή είναι χαρακτηριστικό της κακοποιητικής συμπεριφοράς μέσα σε ένα ζευγάρι το οποίο δεν είναι μόνο από τον άνδρα, αλλά είναι και από την γυναίκα μόνο που η συχνότητα από τον άνδρα προς την γυναίκα είναι πολύ πιο συχνό.
Η κ. Μακρή αποκωδικοποίησε το προφίλ του θύτη λέγοντας ότι, <<στην αρχή είναι πάρα πολύ ερωτικός, είναι ευγενής, είναι γενναιόδωρος, είναι πάρα πολύ πλούσιος στις κουβέντες, είναι πολύ τρυφερός, δίνει υποσχέσεις, κάνει την γυναίκα να είναι σε ένα ροζ σύννεφο, μόνο που αυτό το ροζ σύννεφο, δεν κρατάει πολύ, κρατάει τόσο όσο που θα φτάσει στο σημείο για δεσμεύσεις, βεβαίως μέσα στην εποχή του ροζ σύννεφου ή του κήπου της Εδέμ όπως το γράφω στο βιβλίο μου, τα πράγματα είναι πολύ γλυκά, καμία γυναίκα δεν μπορεί να αντισταθεί σε μια τέτοια συμπεριφορά, όταν συμπεριφέρεται στην γυναίκα με αυτό τον τρόπο, είναι παντού, πηγαίνει με την σύναιση και το βρίσκει μπροστά της και λέει μου έδειξε ενώ εκείνος ελέγχει>>, στην συνεχεία αναφέρει η κ. Μακρή ότι <<η γυναίκα πιστεύει ότι αυτός ο άνδρας είναι το πρώτο λαχείο το οποίο της έτυχε, όταν ο άνδρας αντιληφθεί ότι αυτή η γυναίκα έχει ένα παιδί αρχίζει βεβαίως η ζήλεια, μετά ο έλεγχος και μετά όταν αυτή η σχέση είναι δεσμευτική αρχίζει ο τρόμος, δεν θα την αφήσει να φύγει, αρχίζουν τα μαλώματα, αρχίζει η κριτική και αρχίζει να υπάρχει ο φόβος προς την γυναίκα και στο τέλος αρχίζει να κα σηκώνει το χέρι του και η γυναίκα βεβαίως του απαντά ”θα φύγω”, σε πρώτη φάση στο να φύγω αρχίζει να μαζεύεται, και τότε η γυναίκα πιστεύει ότι μια τέτοια απειλή από την δική της πλευρά αρχίζει να μαζεύεται, εκείνος όμως επανέρχεται πάλι και γίνεται βίαιος και μόλις γίνει βίαιος η γυναίκα φτάνει στο σημείο να λέει ”θέλω να χωρίσουμε” τότε ο άνδρας γίνεται απολογητικός, ζητάει συγνώμη, πέφτει στα πόδια της λέει ”δεν πρόκειται να ξανασυμβεί αυτό, σ’ αγαπάω, δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα”, με αποτέλεσμα η γυναίκα να πείθεται ότι σταματάει η κακοποίηση όμως όχι αυτό το συγνώμη ακούγεται πολλές φορές, η γυναίκα πιστεύει ότι η επόμενη φορά θα υπάρχει, αλλά η επόμενη φορά θα είναι μια μέγγενη η οποία σφίγγει στον λαιμό>>.
Στην ερώτηση γιατί η γυναίκα δεν καταγγέλλει το περιστατικό ενδοοικογενειακής βίας η κ. Μακρή υπογράμμισε ότι πολλές φορές όταν η γυναίκα δέχεται την κακοποιητική συμπεριφορά και βλάπτει τον εαυτό της δηλαδή καταστρέφει την εικόνα του εαυτού της τονίζοντας ότι στην γυναίκα δημιουργεί κατάθλιψη, σύγχυση, χάνει την εικόνα του εαυτού της και την αυτοπεποίθηση της, συνεχίζοντας η κ. Μακρή αναφέρει ότι αρχίζει να προβληματίζεται η γυναίκα ερωτώντας τον εαυτό της μήπως χάνει την συμπεριφορά της, τι έχει κάνει και τι δεν έχει κάνει και έχει προκαλέσει την συμπεριφορά διότι την κατηγορεί ότι αυτή φταίει, την κατηγορεί ότι μιλάει πολύ, την κατηγορεί ότι δεν τον προσέχει, την κατηγορεί ότι κοιτάζει αλλού. Έχει πάντα ένα λόγο να την κατακρίνει υποστηρίζει η κ. Μακρή τονίζοντας ότι τι κινήσεις πρέπει να κάνει η γυναίκα, δηλαδή να παραμείνει με τον σύζυγο της παρακαλώντας τον να τον αλλάξει ή αν θα πρέπει να φύγει από την σχέση.
Η κ. Μακρή αποκωδικοποίησε τα προφίλ του άντρα και της γυναίκας λέγοντας ότι και τα δύο άτομα προέρχονται από κακοποιητική σχέση μέσα στο οικογενειακό τους περιβάλλον, δηλαδή και η γυναίκα προέρχεται από κακοποιητική σχέση και από τον πατέρα της, και από την μητέρα της και από τον αδελφό της με υποτιμητικό τρόπο, άρα δεν έχει εικόνα για τον εαυτό της και υποστηρίζει ότι η συμπεριφορά της είναι οικεία και πιστεύει ότι μπορεί να την χειριστεί. Για τον άνδρα η κ. Μακρή είπε ότι έχει χτυπηθεί και υποτιμηθεί από τον πατέρα του και δεν έχει υποστηριχτεί από την μητέρα του υποστηρίζοντας ότι η μητέρα του έχει ζήσει σε κακοποιητική σχέση με τον πατέρα του αλλά κάνει πίσω διότι αν υποστηρίξει τα παιδιά θα έχει πολύ χειρότερα με τον άντρα της. Κλείνοντας στην συγκεκριμένη ερώτηση η κ. Μακρή είπε ότι έχουν βιώσει την κακοποιητική σχέση και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να την επαναλάβουν αλλά δεν ξέρουν την βία.
Η κ. Μακρή μίλησε και στο πως ζουν τα παιδιά μια κακοποιητική συμπεριφορά, τονίζοντας ότι <<τα παιδιά ζουν σε ένα τρόμο, βλέπουν ότι δεν υπάρχει αγάπη στην οικογένεια ή θεωρούν την αγάπη συνυφασμένη με την βία, έτσι λοιπόν τα παιδιά δεν ξέρουν το συναίσθημα της αγάπης γιατί δεν το βιώνουν σε προσωπικό επίπεδο αλλά και δεν τα βιώνουν μεταξύ των γονιών τους. Εκείνο το οποίο βιώνουν είναι μια επίθεση, ένας τρόμος, τα παιδιά φοβούνται και έτσι λοιπόν η βία παράγει βία>>.
Ρωτήσαμε την κ. Μακρή στο τι θα πρότεινε σε ένα ζευγάρι εάν φτάσει στην ενδοοικογενειακή βία, η απάντηση της ήταν η εξής, <<Εάν ένα ζευγάρι φτάσει σε ένα οικογενειακό σύμβουλο τότε πράγματι θέλει να λύσει τα προβλήματα του, ή όταν φτάσει σε ένα γραφείο ενός οικογενειακού συμβούλου, τις περισσότερες φορές αυτό που γίνεται είναι ο ένας να αποδείξει ότι έχει δίκαιο και ο άλλος άδικο>>, η κ. Μακρή εξήγησε στην διαφωνία των ζευγαριών όταν φτάνουν σε έναν οικογενειακό σύμβουλο, λέγοντας, <<αυτό που βιώνουμε εμείς οι οικογενειακοί σύμβουλοι στην αρχή είναι ”εσύ φταις” ”όχι, εσύ φταις”, ”εσύ είπες εκείνο”, ”όχι εσύ είπες εκείνο” με αποτέλεσμα να υπάρχει μια αλληλοκατηγορία, αλλά αν αυτό είναι στα πρώτα στάδια της κακοποίησης τότε πραγματικά μπορούμε να κάνουμε κάτι δουλεύοντας με το ζευγάρι αλλά και ατομικά>>, επίσης σημειώνει ότι,<<αν η κακοποίηση έχει προχωρήσει δεν θα πρόκειται να έρθουν στο γραφείο ενός οικογενειακού συμβούλου>> και εξήγησε ότι, <<ζουν σε μια κακοποιητική σχέση και μπορεί η γυναίκα ή ο άνδρας να καταφύγει μόνος του αλλά εάν δεν πάρει βοήθεια να ενισχύσει τον εαυτό του/της , να αποκτήσει την εικόνα της/του αλλά και ότι αυτός ο τρόπος ζωής δεν του ανήκει και μπορεί να τον αλλάξει αλλά όχι να αλλάξει τον άλλον, αλλά που πρέπει να γίνει είναι αν ο άνδρας δέχεται κακοποίηση από την γυναίκα να φύγει ή αν δέχεται κακοποίηση η γυναίκα από τον άνδρα τότε η γυναίκα πρέπει να φύγει αλλά και να απομονωθεί αλλά κάτω από πολύ ειδικές συνθήκες και ανάλογα με τον βαθμό της κακοποίησης, σε περίπτωση που έχει φτάσει σε πολύ σοβαρό σημείο, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τότε μια νέα μέθοδο.
Για την αντιμετώπιση των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας αλλά η κ. Μακρή κλείνοντας είπε ότι εάν η γυναίκα έχει την υποστήριξη από την οικογένεια της τότε θα πρέπει να φύγει, σε αυτές τις περιπτώσεις δεν υπάρχει σωτηρία, η γυναίκα πρέπει να φύγει με ειδικό τρόπο δηλαδή να φύγει κρυφά χωρίς να το ανακοινώσει να πάρει τα παιδιά αν τα έχει μαζί της να φύγει και να εξαφανιστεί, αν το θύμα ζήσει για πάντα στην με ένα άνθρωπο που την χτυπάει τότε πρέπει να φύγει για αυτό είπε οι δομές για κακοποιημένες γυναίκες είναι μυστικές.
Γράφει ο Παναγιώτης Γιαννακάκος
