Ένα χρόνο μετά τον σεισμό που κατέστρεψε μεγάλες περιοχές της βορειοδυτικής Συρίας, πολλοί από τους πληγέντες στην επαρχία της Λατάκιας πρόκειται να εξαντλήσουν τη βοήθειά τους και άλλοι επέστρεψαν σε σπίτια με κίνδυνο κατάρρευσης. Σκηνικό απελπιστικής κατάστασης μπροστά στην έλλειψη προόδου στα προγράμματα εναλλακτικής στέγασης.
Μετά τον σεισμό με επίκεντρο την Τουρκία, ο οποίος άφησε πίσω του 805 νεκρούς, 1.070 τραυματίες και περισσότερους από 890.000 πληγέντες στη Λατάκια, πολλές διεθνείς ΜΚΟ διέθεσαν χρηματικά ποσά σε περίπου 800 οικογένειες για να καλύψουν τα έξοδα ενοικίασης τους δώδεκα μήνες μετά την τραγωδία, περίοδο που τώρα τελειώνει.
«Είμαστε ένοικοι που τους έδωσαν ένα νοικιασμένο σπίτι για ένα χρόνο, μετά από ένα χρόνο πού πάμε;», θρηνεί ο Muhammad Fawaz, κάτοικος σε μια ταπεινή γειτονιά της Jableh, της πιο σκληρά πληγείσας πόλης της επαρχίας, σε δηλώσεις στην EFE.
«Είναι 600.000 λίρες το μήνα, ποιος έχει τα λεφτά να πληρώσει 600.000; Ολόκληρος ο μισθός δεν φτάνει τις 200.000, πρέπει απλώς να καθόμαστε στο δρόμο;» προσθέτει ο 75χρονος άνδρας.
Το να φροντίσουν μόνοι τους το ενοίκιο μετά τη λήξη της ενίσχυσης είναι αδύνατο για πολλούς, καθώς οι τιμές έχουν αυξηθεί περίπου 200% σε όλη τη χώρα εν μέσω σοβαρής οικονομικής κρίσης και το πρόβλημα επηρεάζει ιδιαίτερα τις περιοχές που επλήγησαν από τον σεισμό.
Για την Umm Muhammad, κάτοικο της Jableh, το να πληρώνει μόνο για φαγητό και σχολικά είδη για τις τρεις κόρες της είναι απόλυτη οδύσσεια, οπότε το να βάλουν στέγη πάνω από το κεφάλι τους θα είναι απρόσιτο, όπως εξηγεί στην EFE.
Πολλοί πληγέντες σαν αυτήν επισκέπτονται συχνά το κέντρο αξιώσεων της επαρχίας και πάντα κουβαλούν χαρτιά που αποδεικνύουν την απώλεια των σπιτιών τους στον σεισμό για να προσεγγίσουν οποιονδήποτε κυβερνητικό στέλεχος περνά από τη γειτονιά, ανεξάρτητα από τον τομέα εργασίας του.
Κάποιοι δείχνουν τα έγγραφά τους στην EFE και τα βάζουν προσεκτικά στις τσέπες τους, παραπονιούνται δυνατά για το πώς κάποιος άλλος επωφελήθηκε από το εναλλακτικό σχέδιο στέγασης «χωρίς να το αξίζει», ενώ άλλοι έχουν εγκαταλειφθεί στη μοίρα τους.
Η συριακή κυβέρνηση ενέκρινε ένα πρόγραμμα δανείου για να βοηθήσει τα θύματα να ξαναχτίσουν τα σπίτια της, αλλά οι φτωχότεροι πιστεύουν ότι είναι άδικο ότι της κατοίκους σε παραγκουπόλεις προσφέρθηκαν περίπου 2.760 δολάρια και οι ιδιοκτήτες κατοικιών που δεν κατέρρευσαν εντελώς σε περιοχές που ήταν καλύτερα αστικοποιημένες παίρνουν τέσσερις φορές περισσότερα.
Τα περισσότερα από τα 105 κτίρια που κατέρρευσαν στη Λατάκεια βρίσκονταν σε παραγκουπόλεις στο Jableh ή στην παλαιστινιακή γειτονιά Raml al Janoubi, νότια της πρωτεύουσας της επαρχίας.
Άλλοι που επηρεάστηκαν άμεσα αποφάσισαν να μην επωφεληθούν από το πρόγραμμα δανείου λόγω της αδυναμίας επιστροφής του ισοδύναμου περίπου 200 δολαρίων κάθε μήνα. Η πλειοψηφία είναι δημόσιοι υπάλληλοι με μέγιστους μισθούς περίπου $16 και όνειρα για αξιοπρεπή στέγαση που δεν θα μπορέσουν ποτέ να εκπληρώσουν.
Σε άλλα χωριά βορειότερα της Jableh, όπως το Istamo, οι κάτοικοι περιγράφουν πολύ παρόμοιες καταστάσεις.
Σύμφωνα με όσα είπαν στην ΕΦΕ, δεν έχουν λάβει ακόμη αποζημίωση για τις ζημιές που προκάλεσε ο σεισμός στα οχήματά τους, τα ζώα ή τις επιχειρήσεις τους, ακίνητα που ήταν η μόνη μορφή εισοδήματός τους και που οι αρχές θεωρούν λιγότερη προτεραιότητα από τα σπίτια. Αυτό υποβιβάστηκε σε μια άλλη μελλοντική φάση βοήθειας.
Η Επιτροπή Δημόσιας Ασφάλειας αναγνωρίζει ότι περίπου 45.000 οικογένειες χρειάζονται υποστήριξη για να αντιμετωπίσουν υλικές ζημιές στα σπίτια τους, που κυμαίνονται από την εξυγίανση δομών έως την αποκατάσταση ή ακόμα και την κατεδάφιση.
Ωστόσο, διάφορα έργα παραμένουν ημιτελή ένα χρόνο μετά την τραγωδία, όπως ένα από την Ερυθρά Ημισέληνο των Εμιράτων για την ίδρυση 1.000 προκατασκευασμένων κατοικιών σε επτά τοποθεσίες στη Λατάκια που μέχρι στιγμής φιλοξενούν μόνο 47 οικογένειες στη Jableh και σύντομα θα φιλοξενήσουν 123 στο Raml al Janoubi.
Ένα άλλο σχέδιο της συριακής κυβέρνησης στοχεύει να προσφέρει 320 διαμερίσματα στους πληγέντες, αλλά μέχρι στιγμής οι εργασίες έχουν προχωρήσει μόνο μεταξύ 27 και 90% ανάλογα με το κτίριο, λόγω μιας σειράς εμποδίων όπως οι διεθνείς κυρώσεις που επιβαρύνουν τη Συρία, λέει η Επιτροπή.
Αντιμέτωποι με αυτήν την κατάσταση, κάποιοι αποφάσισαν να επιστρέψουν στα παλιά τους σπίτια, αγνοώντας τις εντολές εκκένωσης των ειδικών, οι οποίοι μετά την καταστροφή κήρυξαν πολλά κτίρια μη κατοικήσιμα λόγω του κινδύνου κατάρρευσης τους με τον επόμενο σεισμό χαμηλής έντασης.
«Στάζει νερό όταν βρέχει, έχουμε ρωγμές στο ταβάνι και βάζουμε γλάστρες ή πιάτα για να μην πέφτει το νερό στο κεφάλι μας. Το όνειρό μου είναι να ζω σε ένα δωμάτιο που δεν έχει νερό ή τίποτα», λέει στο EFE η μικρή Maryam, εννέα ετών.
Πηγή: EFE
Πηγή: ertnews.gr
