Πολλοί από εμάς τους μαθητές έχουμε ακούσει αυτές τις ημέρες για την κυρία Σαρακοστή. Ίσως κάποιοι να έχουμε μπερδέψει λιγο την σημασία της και την συμβολή της.
Η Μεγάλη Σαρακοστή είναι η αρχαιότερη από τις μεγάλες νηστείες της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Καθιερώθηκε τον 4ο αιώνα. Στην αρχή διαρκούσε έξι εβδομάδες ενώ αργότερα προστέθηκε και η έβδομη εβδομάδα. Ονομάζεται έτσι γιατί περιλαμβάνει ακριβώς σαράντα ημέρες, δηλαδή από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι και την Παρασκευή πριν το Σάββατο του Λαζάρου. Έτσι λοιπόν, Σαρακοστή λέμε τις 40 μέρες πριν από την Κυριακή του Πάσχα.Το λέει και η λέξη άλλωστε.
Η συνήθεια του να νηστεύουμε υπάρχει από πολύ παλιά, ωστέ να μιμηθούμε τη νηστεία που έκανε ο Χριστός στην έρημο. Η Σαρακοστή περνά αργά γι’ αυτούς που νηστεύουν , ιδίως τις τελευταίες μέρες.
Επειδή παλαιότερα δεν είχαν τα ημερολόγια που έχουμε τώρα, για να μετρούν το πέρασμα της νηστείας, έφτιαχναν ένα μετρητάρι. Έπαιρναν δηλαδή ένα χαρτί και ζωγράφιζαν τη Σαρακοστή σαν μια καλόγρια, την κυρά –Σαρακοστή. Δεν της έβαζαν στόμα γιατί αντιπροσώπευε τη νηστεία. Επίσης το τελευταίο πόδι της το έκοβαν το Μεγάλο Σάββατο.
Τέλος, στον Πόντο έπαιρναν μια πατάτα ψημένη ή ένα κρεμμύδι, έμπηγαν 7 φτερά κότας, το έδεναν στο ταβάνι και κρεμόταν καθ’ολη τη διάρκεια της Σαρακοστής. Κάθε βδομάδα έβγαζαν και από ένα φτερό. Ο “κουκουράς”, έτσι το έλεγαν, ήταν ο φόβος των παιδιών.
Με εκτίμηση
Ο εκδότης της παιδικής Εφημερίδας kidsnewsletter, Αλβέρτης Πάρης (alvertiskidsnewsletter@gmail.com)
(Αλβέρτης Πάρης mail: alvertisparis@gmail.com )
